تأثیر فرهنگ پیشگیری بر کاهش خسارات ناشی از سوانح طبیعی از دیدگاه کارکنان جمعیت هلال احمر کرمان

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان ، ایران

2 دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت بحران دانشگاه شهید باهنر کرمان ، کرمان، ایران

چکیده

با توجّه به این که کشور ما در منطقه ی حادثه خیزی قرار داشته و بسیاری از مسائلی که باید در مورد مسائل ایمنی برای کاهش خسارات ناشی از سوانح طبیعی رعایت گردد، مورد غفلت واقع شده پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر فرهنگ پیشگیری بر کاهش خسارات ناشی از سوانح طبیعی از دیدگاه کارکنان جمعیت هلال احمر کرمان انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و ماهیت آن توصیفی- پیمایشی است که به روش پرسشنامه ای در قالب 4 معیار و 26 سؤال با حجم نمونه ی 108 نفر انجام شده است. روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای می باشد و میزان پایایی براساس آلفای کرونباخ 865/0 است. تحلیل استنباطی پرسشنامه با استفاده از آزمون رگرسیون در محیط نرم افزار SPSS انجام گردید. نتایج نشان داد که فرهنگ پیشگیری بر کاهش خسارات ناشی از سوانح طبیعی تأثیر معناداری دارد. همچنین ایجاد امنیّت و پیشگیری، رهبری شایسته، مسئولیت پذیری و یادگیری و آموزش بر کاهش خسارات ناشی از سوانح طبیعی تأثیر معناداری دارد.

کلیدواژه‌ها

مراجع

  1. احمدی، علی اکبر؛ رسولی، رضا؛ رجب زاده قطری، علی و پویای قلی­زاده، پریسا (1391). ارائه مدل مدیریت بحران با تمرکز بر نظام مدیریت منابع انسانی برای بیمارستان­های شهر تهران. مدیریت دولتی (دانشگاه تهران)، شماره10: 1-24.
  2. پوراحمد، احمد؛ لطفی، صدیقه؛ فرجی، امین و عظیمی، آزاده (1388). بررسی ابعاد پیشگیری از بحران زلزله (مطالعه موردی: شهر بابل). مطالعات و پژوهش­های شهری و منطقه­ای، سال اول، شماره 1: 1-24.
  3. پورمحمدی، محمدرضا؛ مصیب زاده، علی (1387). آسیب­پذیری شهرهای ایران در برابر زلزله و نقش مشارکت محله­ای در امدادرسانی آنها. مجله جغرافیا و توسعه، شماره 12:  117-144.
  4. پیام هلال احمر (1385). جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران. بلایای طبیعی، شماره 121.
  5. جمالی، اختر؛ فاتحی­منش، کیوان (1389). اثربخشی آموزش­های ضمن خدمت اعضای ستاد مدیریت بحران ارائه راهبردهای آموزشی مناسب در مدیریت بحران زمین لرزه. مطالعات مدیریت شهری، شماره4: 1-27.
  6. حسینی، مازیار و دیگران (1387). مدیریت بحران، سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران. تهران: مؤسسه نشر شهر.
  7. سادین، حسین؛ میرزاعلی، محمد و کوثری صفا، معصومه (1396). تحلیل خطر و خسارات زمین لرزه مناطق روستایی با استفاده از روش های AHP و GIS (مطالعه موردی: دهستان ابرشیوه دماوند). مدیریت بحران، شماره 11: 93-104.
  8. سوری، علیرضا (1394). اصول، مبانی و رویکردهای مدیریت بحران (با تأکید بر بحران­های اجتماعی). مدیریت بحران و وضعیت های اضطراری، شماره24: 91-129.
  9. شیرزاد کبریا، بهارک (1392). بررسی ابعاد و مؤلفه­های مدیریت بحران به­منظور ارائه راهکار مناسب برای مدارس متوسطه شهر تهران. تحقیقات مدیریت آموزشی، شماره16: 85-118.
  10. قلی پور، آرزو (1395). مدیریت بلایای طبیعی در جمهوری اسلامی ایران و همکاری‌های منطقه‌ای بین‌المللی. سیاست (دانشگاه تربیت مدرس)، شماره10: 54-74.
  11. قلی­پور، آرین (1382 و 1384). بحران مدیریت در مدیریت بحران. کمال مدیریت، شماره4و5: 43-52.
  12. ماهنامه شمس (1382). بیانیه شورای مرکزی سازمان نظام مهندسی کشور به مناسبت زلزله بم. تهران: سازمان نظام مهندسی ساختمان، سال اول، شماره سوم.
  13. محجوبی، عظیم (1386). نقش راهبردی آموزش در کاهش خسارت‌های ناشی از حوادث. برنامه، شماره 217: 26-29.
  14. معمارزاده، غلامرضا؛ سرافرازی، مهرزاد (1387). بررسی گام‌های فرایند مدیریت بحران در سازمان. گروه پژوهش‌های فرهنگی و اجتماعی، شماره 11: 9-75.
  15. ناطق الهی، فریبرز (1378). مدیریت بحران زلزله در ایران: ساختار، نیازهای پژوهشی، آموزشی و اجرایی. تهران: پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله.
  16. نوروزی، لیلا (1386). سوانح طبیعی در محیط زیست شهری؛ چالش‌ها و راهبردها جستارهای شهرسازی، شماره21: 49-57.
  17. ویسی، رضا؛ کشاورز، امرالله (1390). تبیین مدل ساختاری مشارکت مردمی در کاهش خطر سوانح طبیعی.  فرایند مدیریت و توسعه، شماره76: 79-102.
  18. Burton, I., Kates, R. W and White, G. F (1999). The environment as hazard. Oxford universitypress, NewYork.
  19. David, F. R. (1999). Strategic Management. 7 Th, Prentice-Hall, Inc.
  20. Douglas Paton, (2007). Preparing for Natural Hazards: The Role of Community Trust. Disaster preventation and Management: An international journal, vol. 16 issue: 3, pp. 370-379. https://doi.org/10.1108/09653560710758323
  21. Eng, E. and Parker, E. (1994). Measuring community competence in the Mississippi Delta: the interface between program evaluation and empowerment. Health Education Quarterly, Vol. 21, pp. 199-220.
  22. Foster, H. D. and V. Wuorinen (1976). British Columbia’s Tsunami Warning Sys-tern: An Evaluation, syesis, 9, pp. 115-122.
  23. Franklin, B (2004). The Higher Edication Crisis. Email, Reg@unlandin vestments. Com.
  24. Goold, M. and Quinn, J. J (1990). The Paradox of Strategic Controls. Strategic Management Journal, 11, pp. 43-57.
  25. Mitroff, Ian I. Paul Shrivastava; and Ferdaus E. Udwadia (1978). Effective Crisis Management. Academy of Management Executive Journal; Vol. 1; p. 60.
  26. Siegrist,  M. and Cvetkovich, G. (2000). Perception of Hazards: The Role of Social Trust and Knowledge, Risk Analysis 20
  27. Simon A. Booth (1993). Crisis Management Strategy; Routledge.
  28. Smit, D. (1992). Commentary: on crisis Management and strategic management, Advances in strategic Management, 8,pp. 261-269.
  29. Smith, K. (1992). Environmental Hazards: Assessing Risk and Reducing Disaster. Routledg, London.
  30. Zhou, H.,Wan, J., & Jia, H. (2010). Resilience to natural hazards: a geographic perspective. Nataral Hazards, 53(1), pp. 21_41.
مطالعات مدیریت بحران
دوره 15، شماره 3
فصلنامه پاییز
مهر 1402
صفحه 107-129

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 25 اردیبهشت 1402
  • تاریخ بازنگری: 29 مرداد 1402
  • تاریخ پذیرش: 16 شهریور 1402

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار