ارائه الگوی تاب‌آوری جمعی در بحران کرونا با استفاده از روش مدل سازی ساختاری تفسیری

تابلی, حمید; عسکری باقرآبادی, محبوبه; صفا, بهار

ارائه الگوی تاب‌آوری جمعی در بحران کرونا با استفاده از روش مدل سازی ساختاری تفسیری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ گروه مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت، دانشگاه پیام نور، واحدکرمان، کرمان، ایران

² دانشجوی دکتری مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی ، تهران، ایران

³ دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشکده مدیریت دانشگاه پیام نور ، کرمان، ایران

چکیده

رخداد حوادث، سوانح و فاجعه‌های بحران‌زا از دیر باز در طول زندگی بشر به صورت غیر مترقبه وجود داشته و بسته به طبیعت، شدت، مکان و زمان وقوع خسارات متفاوتی برجای گذاشته است. در این شرایط نیاز به تاب آوری جمعی احساس می شود، تاب آوری جمعی بیانگر توان جامعه برای پاسخ به این بحران‌ها است. تحقیق حاضر به دنبال بررسی عوامل موثر بر تاب‌آوری جمعی در بران کرونا می‌باشد. در این پژوهش پس از مطالعة ادبیات پژوهش و شناسایی عوامل مؤثر بر تاب آوری جمعی و گنجاندن آنها در پرسشنامة نیمه بسته‌ای مبتنی بر طیف لیکرت، پرسشنامه میان 16 نفر از افراد صاحبنظر در حوزه مدیریت و بهداشت عمومی توزیع گردید که با استفاده از نمونه گیری‌گلوله برفی شناسایی شدند. در مرحله‌ی بعدی با استفاده از روش معادلات ساختاری به تعیین روابط بین این مولفه‌ها پرداخته شد. طبق نتایج بدست آمده، در مجموع 21 عامل در شش سطح به عنوان عوامل موثر بر تاب آوری جمعی شناسایی شدند. سطح اول شامل عواملی چون « تاب‌آوری ادراکی»، «تاب‌آوری عاطفی» و «تاب‌آوری رفتاری» ، سطح دوم«عدالت اجتماعی»، «ایمنی و امنیت» و «تحمل بحران»، سطح سوم «حکمرانی خوب» و «حکمرانی نظام سلامت»، سطح چهارم «مدیریت سیستم های اطلاعاتی»، تاب‌آوری سازمانی و نهادی» و «مسئولیت پذیری اجتماعی» سطح پنجم «سرمایه اجتماعی»، «هوشمند سازی اجتماعی»، «مشارکت اجتماعی» و «زنجیره تامین پایدار» و سطح ششم شامل مولفه‌های « ثبات اقتصادی»، «کارآمدی نظام سیاسی»، «تاب‌آوری شهری» و «اقتصاد مقاومتی» می باشد.

کلیدواژه‌ها