نقش روابط عمومی دیجیتال در مدیریت بحران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 نویسنده مسئول: کارشناس ارشد مدیریت بحران دانشگاه جامع امام حسین(ع)

2 استادیار دانشگاه جامع امام حسین(ع)، تهران، ایران

چکیده

ارتباطات در بحران، بخشی از روابط عمومی است و پیدایی آن به‌صورت مستقیم با شیوه اطلاع‌رسانی رسانه‌های خبری ارتباط دارد. ازطرفی امروزه رسانه‌های اجتماعی در عرصه فضای مجازی بلافاصله پس از وقوع بحران سازمانی، شاهد حضور و مشارکت گسترده و فعالانه‌ مخاطبان هستند. این تحقیق با هدف شناسایی وضع موجود روابط عمومی دیجیتال در سپاه اجرا شد و سؤالهای تحقیق ابعاد مختلف روابط عمومی دیجیتال را بررسی می‌کند. روش تحقیق توصیفی است و اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری شد. جامعه آماری تمام نخبگان و متخصصان عرصه فضای مجازی و روابط عمومی‌های سازمان هستند. نمونه آماری به‌شیوه هدفمند و تعداد 60 نفر انتخاب شد و مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان می‌دهد در شش حوزه «اهمیت و جایگاه روابط عمومی در فضای مجازی با میانگین 3.08، برنامه‌ریزی برای رویارویی با تهدیدات در فضای مجازی با میانگین 2.07، مخاطب‌شناسی با میانگین 2.74، تهدیدشناسی با میانگین 3.08، سازماندهی و اجرا با میانگین 2.92 و بازخورد اقدامات در فضای مجازی با میانگین 2.91» وضعیت کلی روابط عمومی سازمان در فضای مجازی مناسب ارزیابی نمی‌شود. لذا این وضعیت نشان می‌دهد برای روابط عمومی در فضای مجازی چه از نظر ساختاری و چه از نظر مالی و نیروی انسانی اهمیت لازم داده نشده است. باتوجه به اینکه در برنامه‌های رسانه‌های دشمن، بی‌اعتبارکردن موقعیت سازمانهای انقلابی در عرصه فضای مجازی به‌عنوان یک تاکتیک به‌شمار می‌رود، ضروری است این موضوع در دستور کار فرماندهان و مسئولین سازمان قرار گیرد. در پایان پیشنهاد می‌شود برای رسیدن به جایگاه مطلوب روابط عمومی در فضای مجازی به ایجاد ساختار و پیش‌بینی بودجه، جذب نیروی انسانی متخصص و دستیابی به فناوریهای بومی و جذاب در این حوزه نیاز است.

کلیدواژه‌ها


  1. احدزاده، اشرف سادات و حسین امامی (بهار 1392). روابط عمومی و ارتباطات بحران در عصر رسانه‌های اجتماعی، فصلنامه علوم اجتماعی، ش 61.
  2. امینی، رضا (1375)، نقش افکار عمومی در روابط عمومی. فصلنامه هنر هشتم، ش 2.
  3. الیاسی، محمد حسین (1388)، مقدمه‌ای بر عملیات روانی در بحران، تهران: مرکز تألیف کتاب‌های درسی معاونت تربیت و آموزش سازمان.
  4. اردستانی، حسن (1390)، نقش رسانه‌ها در مدیریت بحران‌های سیاسی، مجموعه مقالات رسانه و مدیریت بحران. تهران: پژوهشکده تحقیقات راهبردی.
  5. تشکری، محمود (1390)، ارتباطات در بحران، فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی.
  6. تاجیک محمدرضا (1381)، مقدمه‌ای بر استراتژی‌های امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، رهیافت‌ها و راهبردها، جلد اول، تهران: مرکز بررسی‌های استراتژیک.
  7. چهره‌قانی، محمد (1386)، نقش روابط عمومی در بحرانی‌ترین بحران سازمان. ماهنامه علمی و تخصصی انجمن روابط عمومی ایران، ش 57.
  8. حبیب‌زاده ملکی، اصغر (1383)، عوامل مؤثر بر کارآیی روابط عمومی‌ها. فصلنامه هنر هشتم، شماره اول و دوم.
  9. حسینی، حسین (1390). ارتباط اقناعی. تهران: دانشگاه جامع امام حسین(ع).
  10. حسینی، حسین (1391)، نظریه وضعیتی و راهبردهای ارتباط بحرانی. فصلنامه مدیریت بحران، س 4، ش 15.
  11. حسینی، حسین؛ سید مجید جدی (1388)، مدیریت بحران با رویکرد امنیتی (1). تهران: معاونت آموزش ناجا.
  12. دﻳﻴﺮﻳﻨﮓ، ﺟﻴﻤﺰ؛ اورت، راﺟﺮز (1381)، ﻣﺒﺎﻧﻲ ﺑﺮﺟﺴﺘﻪﺳﺎزی رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ. ﺗﺮﺟﻤﻪ ﻋﻠﻲ‌اﺻﻐﺮ ﻛﻴﺎ و ﻣﻬﺪی رﺷﻜﻴﺎﻧﻲ، تهران: ﺷﺮﻛﺖ ﺗﻌﺎوﻧﻲ ﺳﺎزﻣﺎن ﻣﻌﻴﻦ ادارات.
  13. ﺳﻔﯿﺪی، ﻫﻮﺷﻤﻨﺪ (1385)، اﺻﻮل و ﻧﻈﺮﯾﻪﻫﺎی رواﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﯽ (رواﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﺑﺮﺗﺮ)، ﺗﻬﺮان: ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت رواﺑﻂ ﻋﻤﻮﻣﯽ، وزارت ﻓﺮﻫﻨﮓ و ارﺷﺎد اﺳﻼﻣﯽ، اداره ﮐﻞ ﺗﺒﻠﯿﻐﺎت.
  14. سورین ورن؛ تانکارد، جیمز (1381)، نظریه‌هایارتباطات، ترجمه: علیرضا دهقان، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  15. عیوضی، محمد رحیم (1388)، مدیریت رسانه‌ای و مهندسی افکار عمومی. فصلنامه مطالعات تربیتی و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، دوره 10، ش 2.
  16. قدیمی، اسماعیل (1384)، روابط عمومی الکترونیک، اصول، مفاهیم و کارکردها، تهران: اداره هماهنگی روابط عمومی‌های کشور.
  17. کاتز چاک، جک (1383)، مدیریت بحران در بخشهای خصوصی و دولتی، ترجمه علی پارسیان. تهران: انتشارات ترمه.
  18. کوهن، پائولا (1387)، درسنامه روابط عمومی. ترجمه سید محمد خاموشی و میر سعید قاضی. تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  19. کاظم‌پور، زهرا؛ اشرفی‌ریزی، حسن؛ عبداللهی، عظیمه السادات (1390)، مقدمه‌ای بر روابط عمومی، تهران: انتشارات دانشگاه پیام نور.
  20. مارانتز کوهن، پائولا (1387)، درسنامه روابط عمومی، ترجمه سید محمد خاموشی میرسعید قاضی، تهران: دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها.
  21. ﻣﻬﺪیزاده، ﺳﻴﺪﻣﺤﻤﺪ (1387)، رﺳﺎﻧﻪ‌ﻫﺎ و ﺑﺎزﻧﻤﺎﻳﻲ، ﺗﻬﺮان: دﻓﺘﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت و ﺗﻮﺳﻌﻪ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ، 1387.
  22. ﻣﻬﺪیزاده، ﺳﻴﺪﻣﺤﻤﺪ (1384)، ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﺤﺘﻮاﻳﻲ و ﺣﺮﻓﻪای ﻣﻄﺎﻟﺐ ﻫﻔﺖ ﺧﺒﺮﮔﺰاری ﻏﻴﺮدوﻟﺘﻲ، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ رﺳﺎﻧﻪ. س 16، (63) 3.