استادیار و عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی ،دانشگاه آزاد اسلامی،واحد کرمان،ایران
چکیده
تصادفات جاده ای یکی از مسائلی است که امروزه جان میلیونها انسان را در جهان می گیرد و خود یکی از مهمترین عوامل مرگ و میر محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی مدیریت بحران حوادث جاده ای با توجه به نقش اورژانس در شهر بم است. روش: تحقیق از نوع کیفی و رویکرد پدیدار شناختی است و با استفاده از نمونه گیری نظری از 25 نفر از پرسنل این سازمان داده های لازم گرد آوری و تنظیم شد. که با توجه به اشباع نظری و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده اند.از مصاحبه نیمه ساختار یافته به عنوان ابزار گردآوری داده ها استفاده شده است.برای رسیدن به معیار قابلیت اعتماد از سه روش:کنترل یا اعتبار یابی توسط اعضا،مقایسه های تحلیلی و استفاده از تکنیک ممیزی بهره گرفته شده است و تجزیه و تحلیل داده ها براساس کدگذاری (باز،محوری و گزینشی) است..یافته ها: مهمترین برنامه های که در مدیریت بحران باید مورد توجه قرار گیرند شامل: رسیدن به محل حادثه،انتقال به مراکز درمانی،وضعیت محل حادثه و مصدومین،وضعیت محل حادثه ، مدیریت کاهش تصادفات می باشد و مشکلات در خصوص امداد رسانی :ناهماهنگی بین سازمانی،ناآگاهی در مواجهه با بحران، ضعف تجهیزاتی-ارتباطی است.