تبیین و تحلیل شاخصه‌های امنیت پایدار در مناطق حاشیه ‌نشین کلان‌شهر تهران(موردمطالعه اسلامشهر)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناسی ارشد، مدیریت بحران، دانشگاه جامع امام حسین‌(ع)، تهران، ایران.

2 دانشیار، دانشگاه جامع امام حسین‌(ع)، تهران، ایران.

3 استادیار، دانشگاه جامع امام حسین(ع)،تهران، ایران.

چکیده

امنیت پایدار شهری، امنیت همه‌جانبه و ناظر به ابعاد مختلف است. در این میان یکی از عوامل برهم‌ زننده‌ی امنیت پایدار کلان شهرها که تهدیدی جدی در زمینه تحقق امنیت پایدار آن‌ها به‌شمار می‌رود معضل حاشیه‌نشینی است که زاییده‌ی برنامه‌ریزی‌های نامناسب اجتماعی و اقتصادی می‌باشد. امروزه امنیت پایدار به‌عنوان غالب برنامه‌ریزی‌های امنیت پذیرفته‌شده است. تأکید اصلی این رویکرد، به‌عنوان رویکردی جامع و چندوجهی، به شناسایی عوامل برهم زنندۀ امنیت در محیط، اوضاع و احوال پیرامون و در مرحلۀ بعد، تدوین برنامه‌های کاربردی جهت رفع آن‌هاست. در این خصوص، با توجه به اهمیت حرکت کلان شهرها در مسیر امنیت پایدار که به نوعی تضمین‌کنندۀ توسعۀ پایدار آن‌ها نیز می‌باشد، این پژوهش از نوع کاربردی با استفاده از روش توصیفی جهت گردآوری اطلاعات نیز با بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای و میدانی انجام گرفته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهند که ساکنین مناطق حاشیه‌نشین در کلان‌شهر تهران به‌دلیل عدم برخورداری لازم از توسعه پایدار شهری (فیزیکی و کالبدی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی) احساس محرومیت نسبی می‌کنند، که این امر تهدیدی برای امنیت این شهر می‌باشد.
و آسیب‌های اجتماعی به‌عنوان عامل تهدیدکننده امنیت شهری در محلات حاشیه‌نشین تهران رواج بیشتری دارد.

کلیدواژه‌ها