نظام جمهوری اسلامی ایران در طول 40 سال گذشته آزمونها، چالشها و بحرانهایی را پشت سر نهاده که نقش تاریخساز «ولیفقیه» در مهار و تدبیر آنها بیبدیل و غیر قابل انکار است، رخدادهایی که نمونههای مشابه آن در دیگر کشورها سبب فروپاشی رژیم سیاسی یا اضمحلال ایدئولوژیک آنان گشته است. اما فرجام حوادث در ایران بهگونهای دیگر رقم خورد، چنانکه حتی در موارد بسیاری حیرت جهانیان را برانگیخته است. اتفاقات سال 1388 برخلاف همه پیشبینیهای تحلیلگران و ناظران غربی، بر اقتدار نظام جمهوری اسلامی ایران افزود و در همین میان بود که دوباره چشمها به «نقش رهبری در مدیریت بحران» دوخته شد. در این مقاله به موضوع مدیریت مقام معظم رهبری در حوادث سال 1388 پرداخته شده و هدف آن ارائه الگوی راهبردی برای مدیریت ناآرامیهای اجتماعی بوده است که با ذکر برخی مؤلفهها و رویکردها از بحران و مدیریت بحران در مباحث نظری به بررسی سخنان و منویات ایشان در سال انتخابات با روش تحلیل مضمونی پرداخته شد. نتیجه گویای این است که مدیریت مقام معظم رهبری در سال 1388 با تکیه بر عقلانیت، عدالت، ارزشگرایی، کارامدی و استکبارستیزی در سه بازه قبل، هنگام و پس از انتخابات بهگونه صحیحی این ناآرامی را مدیریت کرد که میتوانست بحران امنیتی در کشور ایجاد کند.