توانایی واکنش موثر در برابر وقوع بحران، با بقای سازمان مرتبط است. اینکه سازمان برای یک بحران بالقوه آماده شده یا نه، به مقامات ارشد و سایر کارکنانی که در داخل شرکت مشغول فعالیت هستند، بستگی دارد. شرکت‌هایی که تیم‌های مدیریت بحران تشکیل داده‌اند، در صورت وقوع بحران، قادر به برقراری ارتباط و انجام واکنش مؤثر می‌باشند. هدف مقاله این است که نشان دهد مدیریت اثربخش بحران، به چند عامل مرتبط با تیم که ممکن است پاسخ یک سازمان را تحت تأثیر قرار دهند، بستگی دارد. نخست، واژه بحران تعریف شده و به دنبال آن، تفاوت‌های بین ارتباطات بحران و مدیریت بحران به طور مختصر تشریح گردیده است. دوم، ادبیات مرتبط با تیم و اثربخشی، مورد بررسی قرار گرفته است. سوم، چند گزاره پیرامون اثربخشی تیم و مدیریت بحران مطرح گردیده است. در پایان، پیشنهادهایی برای پژوهش و اجرا آمده است.
)