مدیریت بهینه بحران یکی از اساسی‌ترین وظایف حکومت در بحران‌های سیاسی است. استفاده از همه ابزارها به بهترین شکل و در بهترین موقعیت این امکان را به حکومت‌ها خواهد داد تا بحران را به فرصت تبدیل نمایند. در کشور ما نیز با توجه به نوپا بودن نظام اسلامی،تلاش جهت نهادینه نمودن ارزش‌های انقلاب، حرکت در مسیر پیشرفت و مقابله با کید دشمنان، توجه به برنامه و سیستم مدیریت بحران الزامی است. برای نیل به این هدف، شناخت کارکرد و توان هرسازمانی در بحران از ضروریات می‌باشد. این مقاله به بررسی کارکرد و نقش بسیج دانشجویی در بحران‌های سیاسی می‌پردازد و عملکرد این تشکل را در حوادث سال 1388 ارزیابی می‌نماید و در تدبیر مدیریت بحران از چارچوب نظری رادلف بهره برده و بر این اساس با تقسیم کارکردهای بسیج دانشجویی به سه قسمت قبل، حین و پس از بحران، شاخص‌های لازم را احصا شده است. نتایج تحقیق با روش پیمایشی که به صورت نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای و براساس فرمول کوکران یک نمونه 230 نفری از جامعه آماری 564 نفری بدست آمده است. یافته‌ها نشان می‌دهد فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر اثرگذاری بسیج دانشجویی بر مدیریت بحران سال 1388 مورد تأیید قرارگرفته و بیش‌ترین اثرگذاری بسیج دانشجویی در اوج بحران (فتنه) بوده و کمترین اثرگذاری آن پس از بحران و در مرحله ترمیم بوده است.
)